Cevizdere Savaşı

Cevİzdere SavaşI

 

Ömer Faruk Dinçel

Araştırmacı-Tarih Öğretmeni

 

Cevizdere Savaşı 24 Nisan 1922 tarihinde Kütahya’nın Emet İlçesine bağlı Günlüce Beldesi (eski adı Sülye) yakınlarındaki Cevizdere mevkiinde olmuştur.

Milli Mücadele yıllarında Yunanlılar,Emet’te bulunan 40 kişilik Birliğin, Kabakçı,yerli çeteler ve Emet halkı tarafından imha edilmesi üzerine,bunun intikamını almak için Emet’e bir tabur asker göndermiştir.

Emet’te meydana gelen hadisenin ertesi günü yani 28 Nisan 1922 tarihinde Tavşanlı’dan yola çıkan Yunan taburu,Derecik-Gölcük-Emirler-Yayla kıranı-Sülye-Eski Emet yolu güzergâhını kullanarak Emet’e gidecektir.

İşgalin tanığı olan Gölcük köyünden 1905 doğumlu olan İsmail Dinç; ”O yıllarda 16-17 yaşlarında olduğunu,Yunan taburunun Derecik üzerinden gelerek Gölcük köyü ve Emirler istikametinden Sülye(Günlüce) tarafına gittiğini ve Yağpınarı mevkiinde kendi köylerinden Mehmed Emin’in Yunanlılar tarafından süngülenerek şehit edildiğini ”söylemiştir.

Yunan taburunun Emet üzerine gideceğinin haber alınması üzerine  Emet,Tavşanlı,Dağardı,Harmancık,Keles,Orhaneli ve İnegöl’den birçok efe,kendi aralarında irtibatlaşarak bu gelen Yunanlıları karşılama hazırlıklarına girişmişlerdir.Bu arada Kütahya taraflarında bulunan İsmet İnönü’ye haber gönderilmiş ve asker istenmiştir.Fakat İnönü;“Ben Çerkes Ethem ile uğraşıyorum,siz onları bırakın gelin,biz onlarla baş ederiz" demiştir.

Bu arada Atatürk tarafından görevlendirildiği ifade edilen  İnegöl’ün Edebey köyünden İzzet Efe de 12 adamıyla birlikte Alabarda’ya gelmiştir.(İzzet Bey’in Atatürk tarafından görevlendirildiğini bizzat İzzet Bey sağlığında, Kabakçı’nın oğlu Talip ve Mehmet’e anlatmıştır).Gelen diğer müfrezeler de Alabarda’nın başında birleşmişler.Efeler ve milli müfrezeler Emet baskınından sonra köylerde yatmaya ve devamlı açıkta karargâh kurarak Yunana karşı her an tetikte olmuşlardır.Alabarda’ya gelen efeler de Kabakçı’nın köyün dışında kurdurduğu çadırlarda ağırlanmıştır.

Kabakçı,içinde Edebeyli İzzet Efe’nin 12 adamının,Dağ yöresi efelerinin ve Tatar köylülerinin de (Hamitabat) bulunduğu 150 kişilik atlı ve techizatlı çetesiyle Cevizdere’ye gelmiştir.

Kabakçı çetesi ve Kuvay-ı Milliyeciler Kütahya’dan yola çıkan ve  Emet’e doğru gidecek olan Yunanlılara pusu kurmak için ilk önce Opanöz’ün altındaki Cörklen deresinde karar kılmışlar fakat bu arada nereden çıkıp geldiği belli olmayan bir kadın,Kabakçı’ya hitaben “Buraya durursan askerini Yunan’a kırdırırsın,Cevizderesine dur” diyerek bir anda ortadan kaybolmuştur.Bunun üzerine pusu yeri olarak Cevizderesi tayin edilmiştir.

Bu arada Kuvay-ı Milliyeci Yüzbaşı Ragıp ile Mülazım Şükrü Bey ve diğer subaylar,Sülye’deki Musaların(Şekerlerin)damlarına gelerek burada yerli çetecilerin bir kısmını eğitmiş,atış ve pusu talimi yaptırmışlardır.

Edebey köylü İzzet Efe’nin Sülye-Cevizderesi baskınının hazırlanmasında büyük katkıları olmuştur.Baskında çetelerin organizasyon görevi ise Kabakçı tarafından Harmancık Bakdemirler köyünden Süleyman Çavuş’a verilmiştir.Kabakçı,Süleyman Çavuş’a; “Organizasyon işi sana ait,adamları iyi mevzilendir“ demiştir.O da,efelerin yerlerini gösterip mevzi almalarını sağlamıştır.Bu arada Süleyman Çavuş diğer efelerden büyük ve biraz da yaşı geçkin olduğundan diğer efeler onu yaşlı görüp Kabakçı’ya “Bu yaşlının ne işi var burada!“ diyerek sitem etmişlerdir.Kabakçı çetesinin flamacası ise Tavşanlı’nın Köprücek köyünden Koca Hüseyin’dir.Cevizdere Savaşı sırasında Yunan askerlerinin atış menziline girmesiyle birlikte kaldırdığı flama ile mevzideki çetecilere haber vermiştir.

Cevizdere savaşının olduğu saha kıvrım kıvrım giden uzun bir dereyi içine alan boğazdır.Bu boğazın Omarderesi kısmından başlayarak Musaların(Şekerlerin)damları denilen yere kadar olan kısmından dere boyunca eski Emet yolu geçer.Bu yol,eski adı Sülye olan Günlüce’nin altından devam ederek Sarıyarma ve Asartepe altından Musaların damlarının altından devamla Şabanların köprüsünden geçerek Emet’e gider.Cevizderesinin arka kısmı olan Omarderesi Kabakçı tarafından bağlanırken ön kısmı dediğimiz Şabanların köprüsü ise Emetliler tarafından bağlanmış olup bu boğazın her iki yakasında da uygun yerlerde çeteciler ve Kuvay-ı Milliyeciler mevzi almışlardır.İlk kurşunu ise Şabanların köprüsünün ilersinde Buzluk veya Börek kayalıkları adı verilen dik kayalıkların olduğu yerde mevzilenen Emetlilerden Porsuğun Ahmet atmıştır.             

Henüz 19 yaşında bir delikanlı olan Porsuğun Ahmet,Yunan askerlerinin beklendiği sırada uyukladığı ve Yunan kumandanının atında bulunan gümüş eğerin güneşten parıldayıp Porsuğun Ahmet’in gözünü aldığı ve Ahmet’in de telaşla karşıdan gelmekte olan Yunan subayına silahını ateşlediği ve ortalığın bir anda sağdan soldan silah patlamalarıyla karıştığı anlatılmıştır.

Necati Çağrıcı,Porsuğun Ahmet ve Cevizderesi hakkında aşağıdaki şu şiiri yazmıştır.Şiirden bazı bölümler şöyledir;

 

Bu derede Türklüğün gene şahlandı kanı,

Gelen Yunan taburu önünde kumandanı,

Düşmana bu derede daha açtırmadı göz,

Yunan kumandanını öldürdü Ahmet Ersöz.

Velhasıl bizde öldük,fakat pek çok öldürdük,

Yaslı Emet’imizi bu zaferle güldürdük.

Emet’in bu ellerle sarılacak beresi,

Bu unutulmaz zafere sahne

CEVİZ DERESİ…

                                                                (Necati Çağrıcı)

 

   

Cevizderenin Emet’e bakan ucunda Musaların damlarının(Şekerlerin damları)alt tarafında yoğun bir çatışma yaşanmıştır.En çok mermi de Şabanların Köprüsü ve çevresindeki alandan çıkmıştır.Derenin üzerinde tahta bir köprü bulunur.Bu köprüye Şabanların köprüsü denir.Köprünün hemen ilersindeki kayalıklar ise Emetli Porsuğun Ahmet’in Yunanlılara ilk kurşun attığı yerdir.Yine Musaların damlarının doğusundaki Kınık mevkiindeki kayalıklarda da Emetli biri çatışma sırasında şehit olmuştur.Mezarı buradadır.

Himmet Çakır ile Şabanların Hasan burada bulunan bir  kulübeye gizlenmişler ve buradan Yunan askerlerine ateş açmışlardır.Çatışmanın devam ettiği bir sırada Şabanların Hasan ”Buradan çıkalım,harman yerinden ateş edelim” demiş.Himmet Çakır’ın ”Hayır,çıkma ”ikazına aldırmayan Şabanların Hasan,kulübeden çıkar çıkmaz vurulmuştur.Akşam karanlığında da cesedi şehit düştüğü yerden alınmıştır.

Çatışmanın çıkmasıyla pusuya düşürülen Yunanlılar,ağır makinalı olan mitralyözleri katırların sırtlarından indirip kurmaya dahi fırsat bulamamışlar ve tam bir hezimete uğramışlardır.Yunanlılardan 20-25 kişi, Musaların(Şekerlerin) damlarına kendilerini zor atmışlarsa da daha sonra efeler tarafından atılan bombalarla imha edilmiştir.Çetecilerden ise Emetli Poyrazın Deli Hüseyin ve Arabın Salih’in Ahmet şehit düşmüşlerdir.Anlatılanlara göre olaylar şöyle gelişir;Yunan birliğinin Sülye Cevizderesi mevkiinde boğaza girdiklerinde tüm efeler heyecan içinde beklemektedirler.

Bu arada Cevizderesinin arkası olan ve Yunanlıların geriye kaçış yolunu bağlamak için Omar deresini tutan Kabakçı Efe,diğer efelere “Ben işaret vermeden kimse ateş açmasın!“ diyerek tenbih etmiştir.Nihayet Yunan birliklerinin pusunun tam ortasına geldikleri sırada önden silah seslerinin gelmesiyle birlikte Kabakçı’nın verdiği işaretle her iki yamaçtan Yunan askerleri yaylım ateşine tutulmuştur.Müthiş bir çatışma başlamıştır.Bu arada büyükçe bir kayayı kendisine siper edinen Tavşanlı Tepecikköylü Çolak Efe (Halil İbrahim) de attığı her kurşun ile bir Yunan askerini öldürmüş ve bu da Yunan kumandanının dikkatini çekmiş ve Yunan Kumandanı Çolak Efe’nin olduğu tarafa büyük bir hücum ateşi ettirmiştir.Cevizderesi hem önden hem arkadan çıkan çatışma ile Yunanlılar için tam bir cehenneme dönmüştür.Yunanlılar yük hayvanlarında bulunan mitralyözleri indirip kurmaya dahi fırsat bulamamışlardır.

Cevizdere’de çok kanlı çatışma olmuştur.Cevizdere’nin arka tarafında bunlar olurken ön tarafında ise Musaların(Şekerlerin)damının olduğu yerde çatışmalar sürmüştür.Şabanların Hasan,Güzün kayası denilen yerde vurulmuştur.

Edebeyli İzzet Bey ile birlikte gelen 12 Kuvay-ı Milliye askerinden ikisi şehit olurken yaralanan biri de yarasının tedavi edilmesi için Gebeler(Dağardı) Nahiye Müdürüne teslim edilmiş,Nahiye Müdürü de bu yaralı askeri Yunanlılara teslim etmiştir.Yunanlılar bu askeri daha sonra şehit etmişlerdir.

Çatışmanın en şiddetli anında Yunanlılar cephane yüklü bir katırı kaçırmaya çalışmışlarsa da başaramamışlar, katır çevrilerek üzerindeki cephaneler ve mitralyözler, efeler tarafından alınmıştır.Örneğin Kabakçı,200’e yakın Yunan mavzeri alırken Eğrigözlü Çeribaşı İbrahim de,Cevizdere savaşı sonrasında bir katır yükü mavzeri Küçük Aleve’ye(günümüzdeki ismi Altınova)getirmiş daha sonra Çınarlı Konakta Simav Çayına(Emet Çayı) hepsini atmıştır.

24 Nisan 1922 tarihinde çok kanlı geçen Cevizdere Savaşında Yunanlılar büyük bir bozguna uğratılmıştır.Bu pusudan sadece bir-iki Yunan askeri kaçıp kurtulabilmiştir.Ayağından yaralı olarak kurtulabilen Yunan askerine efeler bakarken Kabakçı’nın baş adamı ve çok cesur olan Alabardalı Kara Ahmet “Bunu bana bırakın,çekilin” diyerek bir eliyle yaralı Yunan askerinin saçlarından kavrayıp kaldırırken diğer eliyle de kasaturayı boynuna vurduğu gibi kellesini uçurmuştur.Bu baskında bizzat yer alan Harmancık’ın Balatdanişmend köyünden Ali Çavuş: “Kara Ahmet’in düşmana karşı insafsız ve acımasız olduğunu orada gördüm” demiştir.

 Savaşın sonrasında şehit olanlar köylerine götürülürken köyü uzak olanlar da öldükleri tepelere defnedilmiştir.Yunan askerlerinin cesetleri ise Cevizdere’ye yığılmış,günlerce burada kalmıştır.Bu arada koca koca kuşların ölen Yunan askerlerinin baldırlarından kopardıkları etleri günlerce Eğrigöz dağına doğru götürdükleri görülmüştür.

Yunanlılar Emet havalisine gönderdikleri birliklerinin başta Kabakçı,diğer efeler ve Kuvay-ı Milliye kuvvetlerince imha edilmesiyle cepheden bir Yunan fırkası, etrafındaki Yunan birliklerinin de desteği ile Tavşanlı-Derecik yolunu takip ederek Alakavak deresinde üç gün konakladıktan sonra Gölcük’ten  Emirler’in üstündeki Yelli Kıran denilen yere ulaşmış ve burada da bir hafta karargâh kurup,Cevizdere’de güvenli bir geçiş ve kontrolü sağlamaya çalışmıştır.

Yunanlılar Gölcük köyünden geçerek Sülye ve Emet’e doğru ilerlerken Yağpınarı denilen yerde Yunanlılara ait silahları taşıyan bir eşek ölmüş,bunun üzerine köye iki Yunan askeri gelip köylülerden bir eşek istemiş,köylüler de vermemişlerdir.İki Yunan askeri Yağpınarına geri dönerken arkasından da ölen eşekteki silah ve cephaneyi almak için köyden Ahmet,Emir Ali ve Mehmet Emin gitmiş bu üçünün ardından da Ayan Ahmet gitmiştir.Yağpınarında üzeri silah ve cephane yüklü ölmüş eşeğin başına geldiklerinde atlı iki Yunan askeri de onların üzerine gelmiştir.Rumi 1319/Miladi 1903 doğumlu (19 yaşında)olan Mehmet Emin,Yunan askerlerinin üzerlerine geldiğini görünce kendisini kaçak gösterip köye doğru kaçmaya başlamış,arkasından da atlı bir Yunan askeri kovalamış,Mehmet Emin çaresizlik içinde yerden taş ve toprak alarak Yunan askerinin üzerine atmış,buna karşılık Yunan askeri de attan düşmüş ve ikisi arasında boğuşma olmuştur.Bu arada atlı olan diğer Yunan askerinin sıktığı kurşun Mehmet Emin’in kafasının arkasından girerek sol gözünden çıkmış,yere sendeleyen Mehmet Emin,boğuştuğu Yunan askerince sağ böğründen süngülenmiştir.Acıyla yerde kıvranan Mehmet Emin,başından çıkardığı ırakçın denilen takkesini avucunun içinde sıkarak süngünün açtığı derin yaranın içine bastırmış ve bu şekilde şehit olmuştur.Olaydan sonra Gölcüklüler,ölen Mehmet  Emin’in yanına geldiklerinde sağ kolunun süngüyle açılan yaranın içinde gömülü kaldığını görmüşler ve şehidi köyün mezarlığına getirerek Cuma günü o şekilde defnetmişlerdir.

                                                                               

Bu arada Cevizderesine girmeye çekinen Yunanlılar, Kırandaki bu karargâh yerinden Sülye ve Cevizderesine doğru top atışları yapmışlardır.Kontrolü sağladıktan sonra da başta Sülye olmak üzere 14 köy tamamen yakılıp yıkılmıştır.

Yunan askerleri,Mehmet Emin’in yanında bulunan Ahmet ile Emir Ali’yi de esir almışlar ve önlerine katarak orduyla birlikte Kıran denilen yerde bir gece kaldıktan sonra Sülye’ye kadar götürmüşlerdir.Yunan askerleri Günlüce’de (Sülye) akşam yemeği yerken Ahmet ve Emir Ali’yi Sülyeli Hacı Himmet Efendi denilen mübarek zatın mezarının biri baş diğeri de ayak ucu kısmında bulunan ağaçlara ayrı ayrı bağlamışlardır.Hacı Himmet,keramet gösterip mezarından çıkarak “ Ahmet oğlum ne duruyorsunuz,gitsenize !”demiş.Ahmet’te “Hocam bağlıyız,nereye gidebiliriz ?”demiş.Hacı Himmet Efendi’de “Bağlı değilsiniz yürüyün” diyerek ikisini de önüne katarak yemek yemekte olan Yunan askerlerinin yanından Dereli hamamlarının başında bulunan kayalığa kadar getirmiş “Ahmet,oğlum,bu su Başköy’den çıkıyor,Dereli aşağı gidiyor,siz giderine değil suyun geldiği yere doğru gideceksiniz ki Gölcük’ü bulasınız” demiş.Bunun üzerine iki esir,Hacı Himmet Efendi’den ayrılarak aşağıya doğru yürürlerken Ahmet’in ayakkabısı taşların arasına sıkışmış ve bir ayağı yalınayak kalmıştır.Bu arada Hacı Himmet Efendi’de kayalığın başından onların gidip gitmediklerine bakarmış.Ahmet,yanındaki Emir Ali’ye “Ali,benim kunduram taşın arasında kaldı,taşlar ayağıma batıyor” deyince yukarıdan onları izleyen Hacı Himmet; ”Ahmet,oğlum aha varıyo kunduran”diyerek bir  yarma çırayı ona atmış ve çıra Ahmet’in  önünde  bir çift ayakkabı olarak zuhur etmiştir.Sonra her ikisi de sağ salim Gölcük köyüne ulaşmıştır.

Yunanlılar Kıran denilen yerde karargâh kurdukları sırasında yaşanan diğer bir hadise de şöyledir;Sekbandemirli köyünden Mustafa Gedik’in babası bahçe işleri ile uğraştığı bir sırada Yunan askerinin biri yanına gelerek kendisinden bir kadın bulmasını ister.Köylü de silah olmadan kadın getiremeyeceğini ve bu nedenle silahını kendisine vermesini ister.Yunan askeri önce vermek istemese de sonrasında silahını köylüye uzatır.Silahı alan köylü göz ucuyla makenizmaya bakar ve merminin namluya sürülü olduğunu fark eder etmez silahı yunan askerine doğrultarak ateşler.Alnından vurulan Yunan askeri önce yere düşer sonra tekrar ayağa kalkmaya çalışır ve orada ölür.

Cevizdere’de bozguna uğrayan Yunanlılar,İzmir’de bulunan Piyade Albayı Panayotaki Harilan komutasında daha ziyade 13’ncü tümen birliklerinden teşkil edilen istihkâm ve topçu birlikleri ile takviye edilmiş iki alay kadar karma bir kuvveti Emet’e göndermişlerdir.Bu özel kuvvet emrine ayrıca iki de uşak tahsis edilmiştir.

Yunanlılar,Günlüce’yi ve köyün başındaki dağı yakmış,Emet ve çevre köylerinde de halka tüyler ürperten işkenceler yapmıştır.Kabakçı ve adamlarının nerede oldukları sorulmuştur.İşkenceler bir ay sürmüştür.Daha sonra da Simav’dan Keşiş (Uludağ) Dağı’na kadar olan mıntıkada olağanüstü tedbirler alarak bu havalideki gidiş ve gelişleri kontrol altına almıştır.Bunun yanı sıra Emet ile birlikte (Sülyebâla,Eseler,Işıklar,Eğrigöz,Çalcağıl vb.)14 büyük köy tamamen yakılmış,mallar yağma edilmiş,kadın ve çocuklar ateşe atılarak büyük bir katliam yapılmıştır.Ana sütü emen bebekler analarının göğüslerinden zorla alınarak havalara atılmış ve yere düşerken de üzerlerine süngü tutulmuştur.

Emet’te halk dağlara kaçmıştır.Yakalanan Tapucu Mehmet Efendi ile üç mecnun,ihtiyar Mülazım Ahmet Efendi ve karısı Kellen mevkiindeki bağ evinde kendi kılıcı ile,Hanfendinin Halil Ağa ve ninesi Yunan askerlerince süngülenerek şehit edilmiştir.Emet’in Çalcağıl köyünde de 12 kişi yakılarak öldürülmüştür.

Emet Belediye Başkanı Terlemezlerin Hasan Efendi,Porsukların Ahmet,Sakaların Halil Efendi,Çakır Himmet Yunanlılar tarafından esir götürülmüştür.

            Yunanlılar tarafından yakalanan ve  çoğunluğu kadın ve çocuk olan bir gurup Emetli Simav’a getirilerek Mercikoğlu Ahmet Efendi’nin evine hapsedilmiş ve günlerce aç bırakılmıştır.İçlerinden on yaşlarındaki bir kız çocuğu önce tecavüz edip öldürürmüşler ve bir çuvala konarak Şahbazoğlu Rıfat Bey’in kuyusuna atmışlardır.Simavlılar ise gizlice bu esirlere ekmek ve yiyecek vermiş, Büyük taarruza kadar bu esaret devam etmiştir.

Mart 1922 sonunda,7.Tümenden on silahlı erle Emet bölgesine gelmiş bulunan Yüzbaşı Reşit ve Teğmen Şakir,Türk kuvvetlerinin ileride girişeceği genel bir taarruzda Yunan ordusunun gerilerine saldırmak amacı ile gönüllü toplamaya başlamış,bu bölgedeki çetelerden,Kabakçı ve Arif Çavuş gibi kimselerden yardım görmüştür.Erenköy,Emet ve Harmancık dolaylarında da halka silah ve cephane dağıtılmıştır.

26 Ağustos taarruzunu haber alan Emet Bucak Müdürü,Milli Müfrezeden ayrı olarak Emet’te oluşturduğu 60 atlı ve silahlı yiğitle,bugün Abide olarak anılan Gediz Hamidiye Hanına gelip süvari kolordusuna katılmıştır.

26 Ağustos 1922 tarihinde Büyük Taarruz başlamış,30 Ağustos 1922 tarihinde de Başkomutanlık meydan muharebesi kazanılmıştır.

 

Cevizdere Türküsü

 

Günümüzde Cevizdere Savaşının yapıldığı yerin yakınında şehitlik yapılmıştır.Cevizderesi’nde yapılan savaşın hatırasına şu türkü söylenmiştir;

 

Kızıldereye varınca görüldü Emet

Mezarımı kazsın sağdıcım Mehmet

Elveda dostlarım sağolsun Millet

Mezar oldu bana Cevizderesi

Yandım arkadaşlar burası neresi?

Cevizderesine çektim sancağı

Yiğitler yatağı Emet bucağı

Bu oğlunu yitirdi, yanar mı ocağı?

Yandım arkadaşlar burası neresi?

                                                                      (Halk Türküsü)

            Cevizdere Savaşına Katılanlar

           

            Cevizdere Savaşına katılanları tam anlamıyla tespit etmek ve katılanların listesini tam olarak hazırlamak günümüz itibarıyla mümkün değildir.Yapıldığı tarih itibarıyla Cevizdere Şehitler Anıtındaki isimler maalesef çok eksik bir şekilde yazılmıştır.Bu savaşın kahramanları sadece bir ilçeden veya bir beldeden çıkmamıştır.Bu savaşa Emet,Tavşanlı,Harmancık,Keles,Orhaneli,Büyükorhan ve İnegöl’den yüzlerce efe ve Kuvay-ı Milliyeci katılmış,halktan eli silah tutanlar kendi yöresini omuz omuza savunmuştur.Bu anıttaki kitabelerin ve isim listelerinin yeniden düzenlenmesi milli birlik ve beraberliğimize de uygun düşecektir.Kabakçı’nın 150 kişiyle bu savaşa katıldığı ve bu çetenin içinde Hamitabat/Tunçbilek köylülerinin de olduğu,İnegöl’ün Edebey köyünden İzzet Bey’in 12 adamıyla birlikte katıldığı halk arasında bilinmektedir.Bu nedenle sayılarını tam olarak  tespit edemesek de genel olarak bu savaşa katılanlar şunlardır;

            İsmi bilinen veya bilinmeyen,yazılan veya yazılmayan bu kahramanlarımızın ruhlarının şâd olması temennisiyle…

                       

SIRA	İSMİ	KÖYÜ	İLÇESİ-İLİ
1	Yüzbaşı Ragıp  (Gümüşpala)	-	Edirne
2	Edebeyli İzzet Bey	Edebey	İnegöl/BURSA
3	İzzet Beyle birlikte gelen 12 Kuvay-ı Milliyeci	-	İnegöl/BURSA
4	Kabakçı Salih Efe	Çamalan(Alabarda)	Tavşanlı-KÜTAHYA
5	Kara Ahmet	Çamalan	Tavşanlı-KÜTAHYA
6	Kara Mehmet	Çamalan	Tavşanlı-KÜTAHYA
7	Tirit Hasan	Çamalan	Tavşanlı-KÜTAHYA
8	Hasanlardan Hacı Halil	Çamalan	Tavşanlı-KÜTAHYA
9	Seyis Kamil	Çamalan	Tavşanlı-KÜTAHYA
10	Hasan Çeri	Çamalan	Tavşanlı-KÜTAHYA
11	Hüseyin Uçar	Çamalan	Tavşanlı-KÜTAHYA
12	Halil Taş	Çamalan	Tavşanlı-KÜTAHYA
13	Selam Ahmet	Çamalan	Tavşanlı-KÜTAHYA
14	Şükrü Efe	Şapçı	Tavşanlı-KÜTAHYA
15	Deli Ömeroğlu Hüseyin	Şapçı	Tavşanlı-KÜTAHYA
16	Kara Osmanların Mustafa	Şapçı	Tavşanlı-KÜTAHYA
17	Çolak Halil İbrahim Efe	Tepecik	Tavşanlı-KÜTAHYA
18	Tarhanacı Mehmet	Tepecik	Tavşanlı-KÜTAHYA
19	Mehmed Ali Efe	Madanlar	Tavşanlı-KÜTAHYA
20	Halil Kamil	Kadıköy	Tavşanlı-KÜTAHYA
21	Kopuk Osman	Kadıköy	Tavşanlı-KÜTAHYA
22	Koca Hüseyin	Köprücek	Tavşanlı-KÜTAHYA
23	Kel Ali	Köprücek	Tavşanlı-KÜTAHYA
24	Hacı Ahmet	Köprücek	Tavşanlı-KÜTAHYA
25	Berber Hasan	Köprücek	Tavşanlı-KÜTAHYA
26	Bekirlerin Ali	Köprücek	Tavşanlı-KÜTAHYA
27	Cin Ali	Köprücek	Tavşanlı-KÜTAHYA
28	Fırtına Ahmet	Dağdemirli	Tavşanlı-KÜTAHYA
29	Çatlak Halil	Değirmisaz	Tavşanlı-KÜTAHYA
30	Çakıcı Mehmet	Değirmisaz	Tavşanlı-KÜTAHYA
31	Bekir Ağa	Değirmisaz	Tavşanlı-KÜTAHYA
32	Çavuş Hüseyin	Değirmisaz	Tavşanlı-KÜTAHYA
33	Kuruoğlu Ahmet	Değirmisaz	Tavşanlı-KÜTAHYA
34	Eyüp	Derbent	Tavşanlı-KÜTAHYA
35	Kemaneci İbrahim	Doğanlar	Tavşanlı-KÜTAHYA
36	Mehmet Ali	Madanlar	Tavşanlı-KÜTAHYA
37	Ali Osman	Çobanlar	Tavşanlı-KÜTAHYA
38	Hakkı Bapıç	Başköy	Tavşanlı-KÜTAHYA
39	Hamitabat köylüleri	Hamitabat	Tunçbilek-TAVŞANLI
40	Çeribaşı İbrahim	Eğrigöz	Emet-KÜTAHYA
41	Çavuşların Molla Himmet	Günlüce	Emet-KÜTAHYA
42	Çavuşların Mehmet	Günlüce	Emet-KÜTAHYA
43	Çavuşların Sadık	Günlüce	Emet-KÜTAHYA
44	Kara Bayramların Ali	Günlüce	Emet-KÜTAHYA
45	Giziroğlu Mehmet	Günlüce	Emet-KÜTAHYA
46	Çolak  Ahmet	Günlüce	Emet-KÜTAHYA
47	Gödece Mehmet	Günlüce	Emet-KÜTAHYA
48	Şabanların Hasan(Şehit)	Günlüce	Emet-KÜTAHYA
49	Şabanların Mehmet	Günlüce	Emet-KÜTAHYA
50	Şabanların Ahmet	Günlüce	Emet-KÜTAHYA
51	Şabanların Mustafa	Günlüce	Emet-KÜTAHYA
52	Çil Mehmet	Günlüce	Emet-KÜTAHYA
53	Demetlerin Hasan	Günlüce	Emet-KÜTAHYA
54	Ramazanların Ali	Günlüce	Emet-KÜTAHYA
55	Tekaüdlerin Osman Hoca	Günlüce	Emet-KÜTAHYA
56	Çakır Himmet	Emet	Emet-KÜTAHYA
57	Poyrazların Deli Hüseyin(Şehit)	Emet	Emet-KÜTAHYA
58	Osman Atay	Emet	Emet-KÜTAHYA
59	Hasan Karababa	Emet	Emet-KÜTAHYA
60	Mustafa Çavuş	Emet	Emet-KÜTAHYA
61	Arabın Salih	Emet	Emet-KÜTAHYA
62	Sakaların Halil Uygun	Emet	Emet-KÜTAHYA
63	Halil Bursalı	Emet	Emet-KÜTAHYA
64	Yeşillerin İbrahim(Şehit)	Emet	Emet-KÜTAHYA
65	Topçuların Hüseyin		Emet-KÜTAHYA
66	Salihlerin Ahmet(Şehit)	Emet	Emet-KÜTAHYA
67	Malakların Ömer(Şehit)	Emet	Emet-KÜTAHYA
68	Porsukların Ahmet	Emet	Emet-KÜTAHYA
69	Kako Mehmet	Emet	Emet-KÜTAHYA
70	Canip Efe	Harmancık Akalan	Harmancık-BURSA
71	Deli oğlan Mehmet	Kozluca	Harmancık-BURSA
72	Ali Çavuş	Balatdanişmend	Harmancık-BURSA
73	Süleyman Çavuş	Bekdemirler	Harmancık-BURSA
74	Kara Emin’in Ali	Gedikören/Ortaköy	Harmancık-BURSA
75	Rıza Çavuş	Gedikören	Harmancık-BURSA
76	Mahmut Çavuş	Gedikören	Harmancık-BURSA
77	Mehmet Çavuş	Natçalar	Harmancık-BURSA
78	Said Çavuş	Harmancık merkez	Harmancık-BURSA
79	Tırpancı Deli Mehmet	Kepekdere	Harmancık-BURSA
80	Kamil	Yayabaşı	Harmancık-BURSA
81	Çolak Hüseyin	Ece Mahallesi	Harmancık-BURSA
82	Halil Efe	Dedebali	Harmancık-BURSA
83	Ahmet	Karaca	Harmancık-BURSA
84	Hacı Mehmet	Kıçmanlar	Harmancık-BURSA
85	Süleyman	Kınık	Büyükorhan-BURSA
86	Sadık	Fadıl	Orhaneli-BURSA
87	Sadettin Efe	Kıranışıklar	Keles-BURSA
88	Ali Osman Efe	Kıranışıklar	Keles-BURSA
89	Ali Efe	Avdan	Keles-BURSA
90	Ahmet Efe(Şafak)	Oydas	Keles-BURSA
91	Mehmet Efe	Karaardıç	Keles-BURSA
92	Hacı Hüseyin	Belenören	Keles-BURSA
93	Deliceli Hıdır	Delice	Keles-BURSA
94	Deli Ethem	Issızören	Keles-BURSA
95	Hacı Ahmed	Menteşe	Keles-BURSA

 

 

Cevizdere Şehitler Anıtı

 

Cevizdere Şehitler Abidesi Kütahya Valiliği,Emet Kaymakamlığı ve Günlüce Belediyesi işbirliğiyle 1985 yılında yapılmıştır.1986 yılında ise Günlüce Belediyesi,Cevizdere Zaferinde şehit olanların anısına sembolik olarak mezarlar yaptırmıştır.Anıt,Tavşanlı-Emet yolu üzerinde bulunan Günlüce yakınlarında,Günlüce’den Emet’e giderken yolun sağındadır.Savaş,anıtın ilersinde Asar tepenin öbür tarafına bakan kısmında eski Emet yolunun geçtiği sahada olmuştur.